Ta strona internetowa jest poświęcona pamięci o wiosce Milno na Kresach Wschodnich i jej polskich mieszkańcach.
Powstała na podstawie pracy Pana Adolfa Głowackiego ze Szczecina "Milno - Gontowa. Informacje zebrane od ludzi starszych - urodzonych na Podolu, wybrane z opracowań historycznych i odtworzone z pamięci" (Szczecin 2008) oraz kilkunastu artykułów opublikowanych przez autorów serwisu internetowego "Olejów na Podolu". Sam zaś pomysł jej założenia narodził się na Pierwszym Zjeździe Milnian i Gontowian 27 lipca 2008 r w Rogozińcu.
Dalszy rozwój tej strony jest w Twoich rękach, Drogi Czytelniku. Prosimy o życzliwą pomoc, o przysyłanie zdjęć i nowych materiałów.
Poszukujemy także współpracowników. Nie jest wymagana znajomość tworzenia stron internetowych. Wystarczy umiejętność przepisywania tekstów na komputerze, przywiązanie do Milna, oraz - przede wszystkim - trochę wolnego czasu i chęci.
Rozalia Dec z d. Dec (1921-2020)
Rozalia Dec z d. Dec (1921-2020)
ur. 14 stycznia 1921 r w Milnie zm. 26 października 2020r. w Międzyrzeczu, córka Józefa i Anny z d. Dec.
Uroczystości pogrzebowe rozpoczną się w środę 28 października 2020 r. o godz.10.00 w Kościele p.w. Św. Jana Chrzciciela w Międzyrzeczu.
Dodane przez maria
dnia październik 26 2020 21:33:00
W roku 2006 przed świętami Wielkanocnymi, do Pacholąt zawitali autorzy katolickiego programu 'Arka' aby mieszkańcy opowiedzieli o zwyczajach związanych z tymi świętami w Milnie. Dziś powtarzamy trzy filmiki z tego reportażu - pierwszy na stronie głównej, dwa pozostałe w rozwinięciu tego newsa - Czytaj więcej.
Wielkanocne wspomnienia - film 1.
O atmosferze przedświątecznej oraz o świętach opowiadały: Maria Strużyńska (Letka), Stefania Letka (Dec), Anna Bajowska (Krapiec), Anna Wiewióra (Gaździcka), Maria Majkut (Krąpiec), Bronisława Zawadzka (Krąpiec).
Dwa filmy w rozwinięciu tego newsa.
Dodane przez Kazimierz
dnia kwiecień 12 2020 09:30:47
Z zapisów historycznych i starych dokumentów wynika, że nasi przodkowie żyli w przełomowych i burzliwych czasach. Do końca XV wieku rodzili się, pracowali i umierali w Małopolsce, na Ziemi Sandomierskiej. W miarę jak ludzi przybywało, warunki bytowe na wsi się pogarszały. Ta sama ziemia musiała wyżywić coraz więcej ludności. Ponadto z roku na rok, zwiększały się obciążenia pańszczyźniane i ograniczenia wolności włościan. A przekazanie przez Zygmunta Starego sądów nad chłopami szlachcie, oznaczało pełną niewolę. Jednodniowa początkowo pańszczyzna, rozciągnęła się na cały tydzień - bez wtorku. Chłop staje się własnością pana. Nie może nawet zmienić miejscowości bez jego zgody. Narastające bezprawie, wyzysk, kary chłosty i zajmowanie dobytku, a nawet gruntów, doprowadziły do buntów, palenia dworów i krwawych rozrachunków.
Wywołało to falę zbiegostwa i legalnych przesiedleń na Kresy, gdzie możni oferowali lepsze warunki i dostatek ziemi. Te rozległe i słabo zaludnione przestrzenie, prosiły się o zagospodarowanie. Napływali, więc tam ludzie różnych nacji, wyznań i zawodów. Uciekający przed niewolą tatarską, kochający wolność i swobody, oraz ci, którzy weszli w kolizję z prawem i musieli chronić gardła. „Połączenie pustych i żyznych Kresów z ludną Polską wywołało ruchy, których okiełznanie nie leżało w niczyich możliwościach. Nadmiar ludności polskiej wlał się w te olbrzymie, nie zasiedlone przestrzenie” – pisze historyk Paweł Jasienica. Zbiegostwo było karalne, ale możnowładcy kresowi skutecznie chronili uciekinierów przed prawem. Większość przesiedleń odbywała się legalnie. Szlachta polska pozbywała się nadmiaru ludności, ci zaś kuszeni obietnicami lepszego bytu, chętnie wyjeżdżali na zachwalane kresowe czarnoziemy.
Boże Narodzenie ze względu na związane z nim obyczaje, było obok Wielkanocy i odpustu, największym corocznym wydarzeniem w życiu kresowego sioła.
Poprzedzał je okres wyczekiwania i przygotowań. Mężczyźni jeździli do młyna by zrobić zapas mąki na świąteczne wypieki. Zwłaszcza pszennej, białej, pytlowej.
Po tym bito świnie (przeważnie do spółki) i robiono wyroby mięsne.
Ponieważ w niedziele i święta prace gospodarcze ograniczano do obrządku zwierząt, musiał być przygotowany odpowiedni zapas sieczki i opałowego drewna...
Czytaj więcej w rozwinięciu tego newsa.
Wesołych Świąt Bożego Narodzenia.
Adolf Głowacki, Pacholęta 2019 r.
Związanym ciasno ostrym drutem,
Bez głów, bez kończyn, głuchym, ślepym,
Porozrywanym i otrutym,
Dzieciom nadzianym na sztachety.
Może się uda na to święto
Przybyć głodnemu Chrystusowi,
Bo odkąd matkom pierś urżnięto,
Nieco mniej boski jest ten człowiek.
Więc męczenników w aureolach
Na nasze Dziady gromko wzywam,
Duchy Wołynia i Podola,
Tu Polska pamięć wiecznie żywa!
Można się ogrzać i pogadać,
Uciec od tamtych strasznych zdarzeń,
Witamy wszystkich Was na Dziadach,
Odtąd będziemy zawsze razem!
-
Krzysztof Ziemski
Krzemieniec-Zielona Góra-Babimost "Muzyka słów" VIII Konkurs Poetycki im. Pawła Brylińskiego, Sieroszewice 2019
Organizator: Gminna Biblioteka Publiczna w Sieroszewicach.
Patronat: Wójt gminy Sieroszewice.
Dodane przez Kazimierz
dnia grudzień 23 2019 23:13:36
W dawnych gazetach często natrafiamy na różne podziękowania pacjentów za szczęśliwe kuracje. Zwykle są to krótkie, kilkuzdaniowe inseraty. Prezentowany w niniejszym artykule materiał prasowy jest jednak nietypowy. Raz że dotyczy ludowego chirurga z Milna. Dwa, że zawiera dość obszerny opis dwóch przypadków medycznych, z którymi miał do czynienia Sebastian Krąpiec. Jeden z nich dotyczy autora podziękowań - pana Józefa Granowskiego, ówczesnego dzierżawcy majątku Milno. Drugi opisuje kurację Lamberta Jaworczukowskiego, ekonoma z wioski Obarzańce. Przypadek ekonoma i wyleczenie jego skomplikowanych złamań jest pięknym świadectwem umiejętności Krąpca.
W I połowie XIX wieku nieodłącznym elementem każdego większego majątku ziemskiego był budynek w którym rezydował pan sędzia - czyli mandatariat. A obok, dominikalny areszt, czyli tak zwana \"koza\". Podobnie było i w Milnie...
Jaśko Zając wspomina w protokole o swojej kryminalnej przeszłości (\"byłem raz za pobicie Złodzieja w Indygacyi i Kryminałem karany\"). Trafiliśmy na informację, że odsiadywał karę we Lwowie, w przerobionym na więzienie dawnym klasztorze karmelitów...
Ile dziedzic Gwalbert Pawlikowski zarabiał na Milnie? To pytanie pewnie zaciekawi naszych Czytelników. W niniejszym artykule zamieszczamy jako przykład jedno roczne podsumowanie kasy prowentowej mileńskiej. Rok 1847, czyli jedne z ostatnich lat pańszczyzny...
O projekcie
Inicjatorem i fundatorem założenia strony był Milnianin, Pan Władysław Zaleski z Warszawy. Od roku 2009 projekt Milno na Podolu jest prowadzony nieodpłatnie przez wolontariuszy. Coroczna opłata za miejsce na serwerze internetowym i nazwę domeny milno.pl jest pokrywana ze składek uczestników Zjazdów Milna i Gontowej
Portal
v6.01 || eXtreme fusion by eXtreme Crew © 2003-2005