Rzeczko moja
któraś ze źródeł Gontowy wypływała
Hukiem się zwała
Wiele w swej wodzie , tyś mię wykąpała
Byłaś latem zimna, czysta, krystaliczna
W smaku byłaś dobra, byłaś bezgraniczna
Gdy ciebie przypominam serce mi się kraje
Że nie jestem z tobą do dzisiaj rozstaję
Przypominam sobie, szybką rzeczką byłaś
Ze wschodu na zachód to ty się spieszyłaś
Rzeczko moja rzeczko, Hukiem zwana
Moja rzeczko mała
Przekażę dla wnuków , żeś ze źródeł
Nieistniejącej wioski Gontowy wypływała
Na mapie widnieje, rzeczka czysta, mała
Prawnuki będą cię szukać ,skąd żeś wypływała
A były to ziemie, nasze Kresy
Rzeczki, pola, łany ,lasy, miasta, wioski
O was pamiętamy
O rodzinnych swoich stronach zawsze wspominamy.
Napisał : Edward Zająć