Strona Główna ˇ Forum ˇ Zdjęcia ˇ Teksty ˇ Szukaj na stronieWtorek, Marca 19, 2024
Nawigacja
Portal
  Strona Główna
  Forum
  Wszystkie teksty
  Mapa serwisu

Ilustracje
  Galeria zdjęć
  Album
  Stare mapy
  Stare pieczęcie

Teksty
  Historia
  Przodkowie
  Czasy Pawlikowskich
  Czasy przedwojenne
  II wojna światowa
  Po wojnie
  Zasłużeni Milnianie
  Adolf Głowacki:
Milno - Gontowa
  Ze starych gazet

Plany zagród
  Mapka okolic Milna
  Milno - Bukowina
  Milno - Kamionka
  Milnianie alfabetycznie
  Gontowa
  Gontowianie alfabetycznie

Literatura
  papierowa
  z internetu

Linki
  Strony o Kresach
  Przydatne miejsca
  Biblioteki cyfrowe

Konktakt
  Kontakt z autorami

Na stronie
Milno na Podolu
Najnowszy użytkownik:
Malla76
serdecznie witamy.

Zarejestrowanych Użytkowników: 155
Nieaktywowany Użytkownik: 1

Użytkownicy Online:

Kazimierz 6 dni
maria 2 tygodni
Jozef 2 tygodni
MarianSz 6 tygodni
Adolf11 tygodni
jola9b16 tygodni
zenekt19 tygodni
Zakrzewski21 tygodni
Adam23 tygodni
dark25 tygodni

Gości Online: 9

Twój numer IP to: 44.221.43.208

Artykuły 331
Foto Albumy 67
Zdjęcia w Albumach 1882
Wątki na Forum 47
Posty na Forum 133
Komentarzy 547
Logowanie
Nazwa Użytkownika

Hasło

Zapamiętaj mnie



Rejestracja
Zapomniane hasło?
Zagłosuj na nas

KRESY

Dawni Milnianie - owczarz Hrynko Podpieniak

DAWNI MILNIANIE – OWCZARZ HRYNKO PODPIENIAK


Hrynko - po polsku Grzegorz - Podpieniak urodził się około 1822 roku w Szehyni koło Medyki. Z mileńskich grecko-katolickich ksiąg kościelnych wiemy, że jego rodzice mieli na imię Teodor i Maria. O tym człowieku zachowała się olbrzymia ilość wzmianek w archiwaliach Pawlikowskich, z których większość zestawiliśmy w niniejszym artykule.

Od 12 roku życia pracował jako owczarz - początkowo w dobrach Pawlikowskich w Medyce. Musiał tam zdobyć duże doświadczenie, bo około roku 1841, w wieku 19 lat, wysłano go do Milna, gdzie został głównym owczarzem, czy raczej, jak byśmy dziś powiedzieli, kierownikiem owczarni. Miał pilnować hodowli owiec, które za poprzednich owczarzy masowo zdychały. Podlegało mu kilku pracowników - "owczarczuków", zwykle około pięciu.

Podpieniak miał wysoką pozycję i wielkie zaufanie u dziedzica Gwalberta Pawlikowskiego i Ludwika Zawałkiewicza, plenipotenta dóbr medyckich. Obaj bardzo go cenili i lubili i nie wątpili w jego uczciwość. Przekonał się o tym pan ekonom Wojciech Morawski, który w listopadzie 1841 roku z jakiegoś błahego powodu, z pomocą pisarza Urbańskiego pobił Podpieniaka. Owczarz nie dał się zastraszyć, natychmiast udał się do sędziego i zażądał spisania protokołu. Przy okazji zeznał o różnych ciemnych sprawkach ekonoma. Urzędowy protokół z jego pobicia trafił do rąk dziedzica, do Medyki (dzięki czemu zachował się do naszych czasów). I Pawlikowski wyrzucił z pracy ekonoma Morawskiego, a Podpieniak pozostał na swojej posadzie.

Mileńska owczarnia, obok drewna z lasów i gorzelni, miała być jednym z głównych źródeł dochodu Gwalberta Pawlikowskiego z majątku Milno. A zaufany owczarz, w dodatku znający się na swoim fachu, odgrywał w tych planach bardzo ważną rolę. Hrynko Podpieniak szybko stał się drugim najlepiej zarabiającym pracownikiem fizycznym w folwarku, zaraz po gumiennym Błażku Myśliwcu. Zaczynał od pensji 6 florenów rocznie (1 floren i 30 krajcarów kwartalnie), w drugim roku pobytu w Milnie podniesionej do 15 florenów rocznie (3 floreny i 45 krajcarów kwartalnie), a od trzeciego roku było to już 20 florenów rocznie (5 florenów kwartalnie). Taką sumę zarabiał jeszcze tylko jeden Milnianin - główny pszczelarz, Jan Bosakowski. Ale Podpieniak otrzymywał jeszcze różne dodatki - na buty, na bieliznę, na ubranie. Większość pracowników (poza pieniędzmi na buty) ich nie dostawała. Oprócz tego - jak wszyscy zatrudnieni na folwarku - otrzymywał dodatek żywnościowy. Kwartalnie było to 8 garnców pszenicy "czelnej" ozimej, 28 garnców "czelnego" żyta, 24 garnce "czelnego" jęczmienia, 16 garnców "czelnej" hreczki, 4 garnce grochu.

Lecz oprócz opisanych wyżej korzyści, które stanowiły osobisty dochód Hrynka, dominium wydawało na niego dużo więcej pieniędzy. W grudniu 1841 zapłacono doktorowi Miączyńskiemu za kurację Podpieniaka. Na przełomie 1844 i 1845 wynajęto w Załoźcach najpierw jakiegoś cyrulika, a potem prawdziwego lekarza, doktora Bardascha - którzy leczyli u owczarza chorobę oczu. A przynajmniej lekarz leczył, bo cyrulik przystawiał tylko pijawki, co wydaje się wątpliwą kuracją. W roku 1846 Podpieniaka wykupiono łapówką od służby wojskowej - za olbrzymią sumę 75 florenów. Według "Katechizmu poddanych galicyjskich" legalne uwolnienie od wojska kosztowało 120 florenów (opłata dla państwa) plus osobno ugodzone pieniądze dla zastępcy - zwykle jakiegoś wysłużonego żołnierza (ich listy były wywieszone w cyrkułach), który za opłatą podejmował się jeszcze raz zaciągnąć do służby, za kogoś innego. Dominium tu sporo przyoszczędziło, załatwiając sprawę, jak byśmy to dziś powiedzieli "na lewo", ale jednak były to duże pieniądze, prawie czteroletnia pensja owczarza. Dla Pawlikowskiego był on jednak wart znacznie więcej.

Z zapisu w źródle wynika, że Podpieniak otrzymał już nakaz stawienia się jako rekrut przed komisją poborową w jakimś punkcie zbiorczym (być może Złoczowie?), razem z kilkoma innymi Milnianami, gdzie po stwierdzeniu zdolności do służby - co było raczej formalnością, bo zwalniano tylko ludzi z widocznym kalectwem - zostałby natychmiast wcielony do armii. Po komisji delikwentom nie dawano już szans na powrót do rodzinnej wsi, gdzie mogliby się ukryć. Inni Milnianie zapewne pomaszerowali pod konwojem przelewać krew za Najjaśniejszego Pana. Lecz pan sędzia Wincenty Körner odpowiednio "posmarował" pieniędzmi dziedzica Pawlikowskiego, i w papierach Podpieniaka znalazła się adnotacja o jakieś strasznej chorobie czy kalectwie, które na zawsze uwalniały młodego owczarza od służenia austriackiej monarchii.

Jako zaufany pracownik Hrynko Podpieniak nie tylko zajmował się owcami. Zdarzało mu się nadzorować transporty do Medyki i do Sasowa, podróżował także służbowo po okolicy w sprawie różnych zakupów dla dominium - na przykład rur do gorzelni w Sasowie, czy owsa w Tarnopolu.

Ukoronowaniem kariery Podpieniaka było zbudowanie dla niego domu mieszkalnego w Milnie. Prace te w całości sfinansowało dominium. Budowę rozpoczęto w czerwcu 1847, a zakończono we wrześniu 1848, tuż przed ożenkiem Hrynka. Dom nie był murowany, lecz z rachunków wynika, że zbudowano go dużo solidniej niż chałupy dla pogorzelców z Bukowiny. Posiadał 24 szklane tafle okienne, drzwi i dwoje z okien były okute. Przy budowie byli zatrudnieni cieśla Fedko Albański, murarze z Załoziec Chomicki i Prasoła, stolarz Michał Gromnicki i niewymieniony z nazwiska kowal (prawdopodobnie Józef Saluk). Oprócz tych zawodowców, do pomocy zatrudniano także zwykłych Milnian - w ramach odrabiania pańszczyzny. Z rachunków wynika, że wykorzystano tej pańszczyzny 18 dni "ciągłych" (ze zwierzętami pociągowymi) i 171 dni pieszych.

Fragmenty rachunków i raportów związanych z powstawaniem domu Hrynka Podpieniaka dostarczają nam przy okazji ciekawych informacji o fazach budowy takich chat "lepianek".

1) prace ciesielskie - montaż podwalin, belek i płatwi, czyli jakby stawianie szkieletu takiej chaty.
2) prace z dachem - układanie krokwi i łat.
3) układanie chrustu na ściany, robienie snopków na dachy i poszywanie tychże
4) lepienie pieca
5) "grodzenie" komina i powały
6) kontynuacja wyplatania ścian chrustem (być może tym razem od wewnątrz?)
7) podmurowanie fundamentu
8) obsypywanie ziemią (fundamentów?)
9) lepienie ścian gliną, wstawianie okien i drzwi
10) bielenie chałupy
11) osadzanie szkła w oknach i ostatnie prace wykończeniowe

Ślub owczarza Podpieniaka znalazł się nawet w korespondencji sędziego z Milna z Ludwikiem Zawałkiewiczem, plenipotentem dóbr medyckich. Z ksiąg kościelnych wiemy, że wybranką Hrynka była Pelagia z domu Bukało, urodzona około 1822 roku, więc jego rówieśniczka, córka Andrzeja i Marii. Niestety, nie mamy dostępu do roczników chrztów grecko-katolickich z Milna przed 1870 roku. Z późniejszych zapisów wiemy o trójce ich dzieci. Syn Iwan Podpieniak, urodził się około 1851 roku, w roku 1875 w wieku 23 lat poślubił Polkę z Milna, Katarzynę Myśliwiec, córkę Jana i Katarzyny zd. Dec. Iwan umarł stosunkowo młodo, w roku 1888 w wieku 37 lat, na suchoty. Drugi syn, Anton Podpieniak, urodzony około 1858 roku, w roku 1884 w wieku 26 lat poślubił grekokatoliczkę z Milna, Natalię Buła, córkę Jana i Magdaleny zd. Dec. Trzeci syn, Lew Podpieniak, urodził się około 1863 roku, a w roku 1879 w wieku 16 lat zmarł na wysoką gorączkę.

Ostatnia wzmianka o Hrynku Podpieniaku jako owczarzu pochodzi z 1853 roku - z galicyjskiej gazety.

Po nieudanym zamachu węgierskiego anarchisty Janosa Libényi na cesarza Franciszka Józefa 18 lutego 1853 w Wiedniu, w całej monarchii ogłoszono zbiórkę składek na budowę kościoła wotywnego w Wiedniu, w podzięce za cudowne ocalenie życia cesarza. W galicyjskiej prasie były publikowane długie listy ofiarodawców. W numerze 195 "Gazety Lwowskiej" z 27 sierpnia 1853 na takiej liście znaleźli się ludzie z Milna - a wśród nich owczarz Podpieniak. Ofiarował 20 krajcarów.

Po roku 1853 (dokładnej daty nie znamy) Milno zostało wypuszczone w dzierżawę, a owczarnię zamknięto. Hrynko Podpieniak musiał zmienić pracę - został gajowym. W lutym 1871 zmarła na suchoty jego żona Pelagia, w wieku 49 lat. Między rokiem 1871 a 1872, Hrynko ożenił się po raz drugi - z Klaudią vel Klaudyną Dżul, córką Teodora i Tekli zd. Korczało. Nie mamy rocznika z zapisem ich ślubu, lecz wiemy o dwójce dzieci. W roku 1875 urodził się syn Iwan a w roku 1877 martwe dziecko bez imienia.

Po roku 1877 nie mamy już żadnej wzmianki o Hrynku Podpieniaku i nie wiemy, jakie były jego dalsze losy. Prawdopodobnie do śmierci mieszkał w Milnie. Jego potomkowie, noszący nazwisko Podpieniak, żyli w wiosce do 1945 roku. Nowszych informacji nie posiadamy.




Rok 1841



1 września 1841

Owczarz Podpieniak otrzymał pensję kwartalną - 1 floren 30 krajcarów.

(źródło: Nro 8-my. Rapport pańszczyzny tygodniowej od dnia 18go do 25go Julii 841).



8 listopada 1841

Owczarzowi Hryńkowi Podpieniak kupiono kożuch za 5 reńskich i 40 krajcarów

(źródło: "Księga przychodów i rozchodów majątku Milno od 13 lipca 1841 do 24 października 1843").



15 grudnia 1841

Podpieniakowi kupiono "na płótniankę płótna czynowatego łokci 8 albo arszyn 5" (płótno konopne, używane na tzw. parcianki) za sumę 50 krajcarów. Oraz "temuż na dwoję koszul i spodni" 14 arszynów płótna za sumę 1 reński i 57 i 3/4 krajcara.

(źródło: "Księga przychodów i rozchodów majątku Milno od 13 lipca 1841 do 24 października 1843").



22 grudnia 1841

Podpieniakowi wypłacono kwartalną pensję do końca listopada 1841 - 1 floren i 30 krajcarów.

(źródło: "Księga przychodów i rozchodów majątku Milno od 13 lipca 1841 do 24 października 1843").



27 grudnia 1841

Doktorowi Miączyńskiemu zapłacono 2 floreny za kurację owczarza Podpieniaka.

(źródło: "Księga przychodów i rozchodów majątku Milno od 13 lipca 1841 do 24 października 1843").




Rok 1842



13 marca 1842

Owczarz Hrynko Podpieniak otrzymał pensję do końca lutego 1842 - 3 floreny i 45 krajcarów. Dostał także 4 floreny na nowe buty.

(źródło: "Księga przychodów i rozchodów majątku Milno od 13 lipca 1841 do 24 października 1843").



17 czerwca 1842

Owczarz Hrynko Podpieniak otrzymał pensję kwartalną do końca maja - 3 floreny i 45 krajcarów.

(źródło: "Księga przychodów i rozchodów majątku Milno od 13 lipca 1841 do 24 października 1843").



23 września 1842

Owczarz Podpieniak otrzymał kwartalną pensję do końca sierpnia 1842 - 3 floreny 45 krajcarów. Kupiono mu także płótno na płótniankę za sumę 1 reńskiego i 30 krajcarów.

(źródło: "Księga przychodów i rozchodów majątku Milno od 13 lipca 1841 do 24 października 1843").



15 października 1842

Owczarzowi Hrynko Podpieniak wydano pieniądze na podszycie butów - 1 reński i 42 krajcary. Otrzymał także pieniądze na 21 miar płótna na bieliznę - 7 florenów i 21 krajcarów.

(źródło: "Księga przychodów i rozchodów majątku Milno od 13 lipca 1841 do 24 października 1843").



19 grudnia 1842

Podpieniak otrzymał dodatkowo zaległe pieniądze na podszycie butów za rok 1841 - 1 reński i 40 krajcarów. Wypłacono mu także pensję kwartalną za okres do końca listopada 1842 roku - tym razem 5 florenów. Była to podwyżka, bo wcześniej zarabiał kwartalnie 3 reńskie i 45 krajcarów, jak inni owczarze.

(źródło: "Księga przychodów i rozchodów majątku Milno od 13 lipca 1841 do 24 października 1843").




Rok 1843



12 stycznia1843

Owczarz Podpieniak pobrał zaliczkę "a conto" pensji - 50 krajcarów.

(źródło: "Księga przychodów i rozchodów majątku Milno od 13 lipca 1841 do 24 października 1843").



26 lutego 1843

Owczarz Podpieniak otrzymał kwartalną pensję do końca lutego 1843 - 5 florenów.

(źródło: "Księga przychodów i rozchodów majątku Milno od 13 lipca 1841 do 24 października 1843").



3 kwietnia 1843

Owczarzowi Podpieniak wydano pieniądze na 5 arszynów płótna do przeszłego roku - 1 reński i 45 krajcarów.

(źródło: "Księga przychodów i rozchodów majątku Milno od 13 lipca 1841 do 24 października 1843").



12 czerwca 1843

Owczarzowi Podpieniakowi wypłacono kwartalną pensję do końca maja 1843 - 5 florenów.

(źródło: "Księga przychodów i rozchodów majątku Milno od 13 lipca 1841 do 24 października 1843").



sierpień 1843

Na liście ordynariuszów folwarku, pod numerem 18, figuruje "Hryńko Podpieniak Owczarz". Z dokumentu wynika, że otrzymywał kwartalnie stały "deputat" żywnościowy w wysokości 8 garnców pszenicy "czelnej" ozimej, 28 garnców "czelnego" żyta, 24 garnce "czelnego" jęczmienia, 16 garnców "czelnej" hreczki, 4 garnce grochu. W ostatnim kwartale doszło do jakieś zamiany - nie wiemy, czy z inicjatywy samego Podpieniaka, czy też po prostu niektórych produktów zabrakło. W zamian za pszenicę i groch podwyższono mu ilość jęczmienia - do 1 korca i 12 garnców, "czelnego" jęczmienia wydano tylko 16 garnców i dodatkowo 1 korzec i 12 garnców "średniego" jęczmienia w zamian za hreczkę i brakujące 6 garnców jęczmienia "czelnego".

(źródło: Rozchód katygoriczny[!] Zbóż w ZiarnieFolwarku Miliańskiego[!] od dnia 1go Augusta 1842 do d. 1go Augusta 1843.)



18 września 1843

Owczarzowi Podpieniak wypłacono pieniądze na buty do końca maja 1844 - 4 floreny

(źródło: "Księga przychodów i rozchodów majątku Milno od 13 lipca 1841 do 24 października 1843").



13 października 1843

Owczarz Podpieniak otrzymał kwartalną pensję do końca sierpnia 1843 - 5 florenów.

(źródło: "Księga przychodów i rozchodów majątku Milno od 13 lipca 1841 do 24 października 1843").




Rok 1844



między 14 a 21 stycznia 1844

Owczarzowi Podpieniakowi wypłacono pensję kwartalną do lutego 1844 - 2 floreny i 30 krajcarów.

Otrzymał także pieniądze za płótno na bieliznę za rok 1843 - licząc 26 arszynów po 21 krajcarów za arszyn, razem 7 florenów i 30 krajcarów. Była to olbrzymia suma w porównaniu do jego zarobków.

(źródło: Rapport Kassy Prowentowey Milniańskiey od 14 do 21 Stycznia 1844.)



między 23 czerwca a 14 lipca 1844

Owczarz Podpieniak otrzymał pieniądze na podszycie butów do 1 czerwca 1844 - 1 floren i 40 krajcarów. Oraz pieniądze na płótniankę za rok 1843 - 2 floreny i 25 krajcarów, licząc 5 arszynów po 25 krajcarów.

(źródło: Rapport Kassy Prowentowey Milniańskiey od 23 Czerwca 1844 do 14 Lipca.)



między 17 listopada a 1 grudnia 1844

Wypłacono z kasy dominium 2 floreny i 30 krajcarów "Cyrulikowi za postawienie 6 pijawek owczarzowi Podpieniak podczas słabości zapalenia oczu"

(źródło: Rapport Kassy Prowentowey Milniańskiey od 17 Lisopada 1844 do 1 Grudnia 1844)



między 15 a 29 grudnia 1844

Stawianie pijawek Podpieniakowi chyba nie pomogło i dominium zatrudniło prawdziwego lekarza, doktora Bardascha z Załoziec. Zapłacono mu w naturze - drewnem opałowym. W raporcie lasowym jest pozycja "Doktorowi Bardasz za kuracyi Owczarza" - 3 fury drzewa na opał "zwierszek". Jeszcze raz, dokładnie taką samą ilość drewna, wydano doktorowi na przełomie lutego i marca 1845, z dopiskiem "za kuracyi" - lecz nie było tam zapisane nic więcej, czyli nie ma pewności, czy chodziło o dalsze leczenie Podpieniaka, czy też doktor Bardasch kurował innego chorego pracownika majątku.

(źródła: Nro 28. Rapport Lasowey z dwóch Tygodni, od dnia 15 do dnia 29 grudnia 1844. Nro 31. Rapport Lasowyi Miesięczny od dnia 2go Lutego do dnia 2 Marca 1845.)




Rok 1845



między 1 a 8 marca 1845

Aptece załozieckiej zapłacono za "Medycyny dla słabego Owczarza i Aresztanta Kryminalnego Jana Sucheckiego" - 3 floreny i 25 krajcarów.

(źródło: Rapport Kassy Prowentowey Milniańskiey od 1 do 8 Marca 1845.)



między 25 maja a 6 czerwca 1845

Owczarz Podpieniak otrzymał materiały i pieniądze na ubranie i podszycie butów do 1 czerwca 1845. Płótno na bieliznę za sumę 9 florenów i 6 krajcarów - 26 arszynów po 21 krajcarów za arszyn. Na płótniankę materiał o nazwie "czynowacyzna"za sumę dwóch florenów i 5 krajcarów - 5 arszynów po 25 krajcarów za arszyn. Pieniądze na podszycie butów - 1 floren i 12 krajcarów.

(źródło: Rapport Kassy Prowentowey Milniańskiey od 25 Maja do 6 Czerwca 1845.)




Rok 1846



między 25 stycznia a 14 lutego 1846

Owczarz Hrynko Podpieniak otrzymał roczną pensję do 1 grudnia 1845 - 20 florenów.

(źródło: Rapport Kassy prowentowey Milniańskiey od 25 Stycznia do 14 Lutego 1846.)



między 1 kwietnia a 3 maja 1846

Owczarz Hrynko Podpieniak otrzymał kwartalną pensję do 1 marca 1846 - 5 florenów.

(źródło: Rapport Kassy prowentowey Milniańskiey od 1 Kwietnia do 3 Maja 1846.)



między 4 a 18 lipca 1846

Owczarz Podpieniak otrzymał należne mu materiały na ubranie za okres do 1 czerwca 1846. 26 arszynów płótna na bieliznę, za sumę 9 florenów i 6 krajcarów (licząc 21 krajcarów za arszyn). Oraz 5 arszynów "czynowacizny" na płótniankę, za sumę 2 florenów i 5 krajcarów (licząc po 25 krajcarów za arszyn).

(źródło: Rapport Kassy prowentowej Milenskiej od dnia 4go do 18go Lipca 1846.)



przed 25 października 1846

Darowano owczarzowi Podpieniakowi przez pana plenipotenta 1 jagnię - skopka.

(źródło: Rapport Nro 12 przychodu i rozchodu zboża w Snopie jako też i w Ziarnie od dnia 18 do 25 Października 1846.)



między 15 a 22 listopada 1846

Oficjalnie zapisana w raportach kasowych łapówka. "Officerowi i doktorowi za uwolnienie owczarza Podpieniak - 75 florenów. Poniżej jest też informacja, że sędzia z Milna, jadący z owczarzem do asenterunku otrzymał na drogę 2 floreny i 30 krajcarów.

(źródło: Rapport Kassy prowentowej Milnenskiej od 15go do 22go Listopd 1846.)




Rok 1847



między 20 a 26 czerwca 1847

Rozpoczęto budowę chałupy dla wczarza Hrynko Podpieniaka. Montowano podwaliny, płatwie i belki. Zużyty materiał: 12 słupów dębowych i 15 płatwi dębowych.

(źródło: Rapport tygodniowy wszelkiego przychodu i rozchodu lasowego od 20go do 26go Czerwca 1847.)



między 20 a 27 czerwca 1847

Wypłacono cieśli Albańskiemu zaliczkę 5 florenów z umówionej zapłaty 16 florenów za postawienie chałupy dla owczarza Podpieniaka.

(źródło: Rapport Kassy Prowentowey Dóbr Milna za Czas od dnia 20go do 27go Czerwca 1847.)



między 20 a 27 czerwca 1847

W ramach odrabiania pańszczyzny mileńscy poddani pracowali także przy budowie chałupy dla owczarza Hrynko Podpieniaka. Zaliczono im 5 dni ciągłych za wożenie materiału na chałupę i 9 dni pieszych przy obróbce przywiezionego materiału

(źródło: Rapport Nro 47 czynności pańszczyzny tygodniowey od 20go do 27go Juny 1847.)



między 27 czerwca a 3 lipca 1847

Kontynuowanie bydowy chaty dla owczarza Podpieniaka. Wydany materiał - 19 sztuk osikowych krokwi i 1 kopa osikowych łat.

(źródło: Rapport tygodniowy wszelkiego przychodu i rozchodu lasowego od 27go Junij do 3go Julij 1847.)



między 27 czerwca a 4 lipca 1847

Prace przy chałupie Podpieniaka. Wykorzystano 3 dni ciągłe pańszczyzny na wożenie materiału oraz 10 dni pieszych pańszczyzny i 2 dni piesze "za garnce" (opłacane w naturze alkoholem?) na prace z siekierami.

(źródło: Nro 48 Rapport czynności Pańszczyzny tygodniowey od 27/6 do 4/7 1847.)



między 4 a 10 lipca 1847

Dalsze prace przy budowie chaty owczarza Podpieniaka - zużyty materiał 8 sztuk płatwi osikowych i 8 sztuk łat lipowych.

(źródło: Rapport tygodniowy wszelkiego przychodu i rozchodu lasowego od 4go do 10go Lipca 1847.)



między 4 a 11 lipca 1847

Prace przy budującej się chałupie owczarza. Wykorzystano 24 dni piesze pańszczyzny na roboty z siekierami.

(źródło: Nro 49. Rapport czynności Pańszczyzny tygodniowey od 4go do 11go Lipca 1847.)



między 11 a 18 lipca 1847

Prace przy chałupie Podpieniaka. Wykorzystano 18 dni pieszych pańszczyzny na roboty z siekierami.

(źródło: Nro 50. Rapport czynności Pańszczyzny tygodniowey od dnia 11go do 18/7 1847.)



między 18 a 24 lipca 1847

Kontynuowanie budowy domu dla owczarza Podpieniaka - zużyty materiał 2 krokwie osikowe i lipowe i 20 łat lipowych.

(źródło: Rapport tygodniowy wszelkiego przychodu i rozchodu lasowego od 18go do 24go Lipca 1847.)



między 18 a 25 lipca 1847

Prace przy chałupie owczarza Podpieniaka. Wykorzystano 23 dni piesze pańszczyzny na roboty z siekierami.

(źródło: Nro 51. Rapport czynności Pańszczyzny tygodniowey od dnia 18go do 25go July 1847.)



między 15 a 29 sierpnia 1847.

Owczarz Hrynko Podpieniak otrzymał kwartalną pensję za okres od 1 maja do 1 sierpnia 1847 - 5 florenów.

(źródło: Rapport Nro 3. Kassy prowentowey Dóbr Milna za Czas od dnia 15go do 29go Augusta 1847.)



między 3 a 10 października 1847

Po letniej przerwie kontynuacja prac przy nowej chałupie dla owczarza. Wykorzystano 1 dzień pańszczyzny ciągłej i 1 dzień pańszczyzny pieszej na wożenie chrustu, 4 dni pańszczyzny pieszej z siekierami oraz 12 dni pańszczyzny pieszej na robienie snopków i poszywanie chałupy.

(źródło: Nro 10. Rapport czynności pańszczyzny tygodniowey od 3go do 10go Octobra 1847.)



między 10 a 17 października 1847

Murarz z Załoziec otrzymał dwa zadatki za przerobienie pieców w karczmach Gontowieckiej i Kamienieckiej oraz wystawienie nowego pieca w chałupie owczarza Podpieniaka. Najpierw 2 floreny i 30 krajcarów, później 10 florenów.

(źródło: Rapport Nro 9. Kassy prowentowey Dóbr Milna za Czas od dnia 10go do 17go Października 1847.)



między 24 a 31 października 1847

Murarz z Załoziec otrzymał resztę pieniędzy za reparację i postawienie pieców (w tym w chacie owczarza Podpieniaka) - łącznie 12 florenów i 30 krajcarów.

(źródło: Rapport Nro 11. Kassy prowentowey Dóbr Milna za Czas od dnia 24go do 31go Oktobra 1847.)



między 24 a 31 października 1847

Prace przy chałupie Podpieniaka. Wykorzystano 10 dni pańszczyzny ciągłej na wożenie kamieni i gliny do chałupy owczarza, 33 dni pańszczyzny pieszej na pomaganie murarzom i lepienie chałupy oraz 9 dni pańszczyzny pieszej na grodzenie komina i powały.

(źródło: Nro 13. Rapport czynności pańszczyzny tygodniowey od 24go do 31go Października 1847.)



między 31 października a 6 listopada 1847

Dalsze prace przy budowie chaty dla owczarza Hrynka Podpieniaka. Dominium wydało 2 fury chrustu - zapewne do plecenia ścian.

(źródło: Nro 14. Rapport tygodniowy przychodów i rozchodów lasowych od 31go 8bra do 6go 9bra 1847.)



między 31 października a 7 listopada 1847

Prace przy chałupie Podpieniaka. Wykorzystano 5 dni pańszczyzny pieszej pomocnika przy murarzach (prawdopodobnie 1 człowiek) oraz 5 dni pańszczyzny pieszej na obsypywanie ziemią (fundamentów?).

(źródło: Nro 14. Rapport czynności pańszczyzny tygodniowey od dnia 31go Paździer. do 7go Listopada 1847.)



między 31 października a 7 listopada 1847.

Murarz Chomicki otrzymał zapłatę za podmurowanie fundamentu w chacie owczarza Podpieniaka - 2 floreny.

(źródło: Rapport Nro 12. Kassy prowentowey Dóbr Milna za Czas od dnia 31go Października do 7go Listopada 1847.)



między 7 a 14 listopada 1847

Owczarz Hrynko Podpieniak otrzymał kwartalną pensję za okres od 10 sierpnia do 10 listopada 1847 roku - 5 florenów. Otrzymał także należny roczny ekwiwalent za buty i materiał na ubranie do 1 czerwca 1847 roku. Na buty i ich podszycie - 5 florenów i 40 krajcarów. Na 31 arszynów płótna konopnego, licząc po 21 krajcarów za arszyn - 10 florenów i 51 krajcarów. Na 5 arszynów czynowacizny" na płótniankę, licząc po 25 krajcarów za arszyn - 2 floreny i 5 krajcarów.

(źródło: Rapport Nro 13. Kassy prowentowey Dóbr Milna za Czas od dnia 7go do 14go Nobra[!] 1847.)



między 5 a 12 grudnia 1847

Prace przy chałupie Podpieniaka. Wykorzystano 1 dzień pańszczyzny ciągłej na wożenie gliny oraz 10 dni pańszczyzny pieszej na lepienie chałupy owczarza.

(źródło: Nro 19. Rapport czynności pańszczyzny tygodniowey od 5go do 12go Grudnia 1847.)



między 12 a 19 grudnia 1847

Stolarzowi Michałowi Gromnickiemu wypłacono wynagrodzenie za różne prace. Było wśród nich 3 floreny i 20 krajcarów za wykonanie czterech nowych ram "z kwaterami" do chałupy owczarza Podpieniaka.

(źródło: Rapport Nro 18. Kassy prowentowey Dóbr Milna za Czas od 12go do 19go Grudnia 1847.)




Rok 1848



między 13 a 20 lutego 1848

Owczarz Podpieniak był wysłany w podróż do Markopola i spowrotem po siano "jagnięce". Otrzymał "viales" - pieniądze na wyżywienie - na cztery dni, 1 floren i 40 krajcarów.

(źródło: Rapport Nro 27. Kassy prowentowey Dóbr Milna za Czas od dnia 13go do 20go Lutego 1848.)



między 21 a 28 maja 1848

Murarz Prasoła otrzymał wynagrodzenie za 4 dni przy lepieniu i wybielaniu chałupy owczarza Podpieniaka - 2 floreny i 24 krajcary.

(źródło: Rapport Nro 41. Kassy prowentowey Dóbr Milna za Czas od 21go do 28go Maja 1848.)



między 18 a 25 czerwca 1848

Owczarz Podpieniak wraz z nie wymienionym z nazwiska furmanem wozili na dwóch furach wełnę do Sasowa. Wypłacono im na tę podróż "strawne" w wysokości 2 florenów i 30 krajcarów.

(źródło: Rapport Nro 45. Kassy prowentowey Dóbr Milna za Czas od dnia 18go do 25go Czerwca 1848.)



między 2 a 9 lipca 1848

Szklarzowi wypłacono 7 florenów i 12 krajcarów za 24 tafle szkła do okien w chałupie owczarza Podpieniaka, licząc po 18 krajcarów za taflę.

(źródło: Rapport Nro 47. Kassy prowentowey Dóbr Milna za Czas od 2go do 9go Lipca 1848.)



między 23 a 30 lipca 1848

Stolarz Gromnicki otrzymał 2 reńskie i 24 krajcary za zrobienie drzwi do chałupy owczarza Podpieniaka.

(źródło: Rapport Nro 50. Kassy prowentowey Dóbr Milna za Czas od dnia 23go do 30go Lipca 1848.)



między 3 a 10 września 1848

Bielenie chałupy owczarza Podpieniaka. 3 dni pracy pieszej za sól - zapłacono 4 i pół topki soli.

(źródło: Nro 6. Rapport czynności Robot w tygodniu od 3go do 10go Września 1848.)



między 17 a 23 września 1848

"Wydano Owczarzowi Gregorowi Podpiéniak na wstep do Żenienia się" 2 garnce wódki okowity zbożowej (= ok. 7,5 litra)

(źródło: Nro 30. Rapport Magazynu Wódczanego w Milnie od 17go do 23go Września 1848.)



między 17 a 24 września 1848 roku

Kowalowi zapłacono 3 floreny za różne roboty skarbowe, w tym okucie nowych drzwi do chałupy owczarza Podpieniaka i dwóch okien.

(źródło: Rapport Nro 8. Kassy prowentowey Dóbr Milna za Czas od dnia 17go do 24go Września 1848.)



między 29 października a 5 listopada 1848

Owczarzowi Podpieniak wypłacono kwartalną pensję za czas od 1 listopada 1847 do 1 lutego 1848 - 5 florenów.

W tym samym raporcie jest informacja, że Podpieniak wraz z niewymienionymi ludźmi z Milna otrzymał także 50 florenów na wydatki związane z transportem 250 owiec z Milna do Medyki.

(źródło: Rapport Nro 14. Kassy prowentowey Dóbr Milna za Czas od dnia 29go Października do 5go Listopada 1848.)



między 29 października a 5 listopada 1848

Lepienie chałupy owczarza. 4 dni pracy pieszej za sól - zapłacono 6 topek soli.

(źródło: Nro 14. Rapport czynności Robot w tygodniu od 29go/10 do 5go/11 1848.)



między 12 a 19 listopada 1848

Odesłano do Medyki przez owczarza Podpieniaka: 250 owiec (156 dorosłych skopów i 94 skopy jarki)

(źródło: Nro 17. Rapport przychodu i rozchodu Konie, Bydła, Owiec i Skór od 12go do 19go Listopada 1848.)



między 19 a 26 listopada 1848

Owczarz Podpieniak z ludźmi z Milna, dodanymi mu dla transportu owiec, powrócił z Medyki. Przy rozliczeniu zwrócił do kasy dominium 25 florenów z wypłaconej mu w Medyce na drogę powrotną sumy 55 reńskich i 32 krajcarów.

(źródło: Rapport Nro 17. Kassy prowentowey Dóbr Milna za Czas od 19go do 26go Listopada 1848.)


Rok 1849



między 14 a 21 stycznia 1849

Owczarz Hryńko Podpieniak siedem razy jeździł za kupnem i odebraniem siana, za co otrzymał 3 floreny i 30 krajcarów "viales", plus dodatkowe 30 krajcarów za jedną podróż "za przepytniem siana".

(źródło: Rapport No 25. Kassy prowentowey Dóbr Milna za Czas od dnia 14go do 21go Stycznia 1849.)



między 25 marca a 1 kwietnia 1849

Owczarz Podpieniak wraz z towarzyszącym mu fornalem otrzymali 8 reńskich i 12 krajcarów "strawnego i podstajennego na noclegach" za 7 dni spędzone za przepytywaniem i kupowaniem siana. Być może chodzi o podróż między 14 a 21 stycznia - zwrot dodatkowych kosztów.

(źródło: Rapport No 35. Kassy prowentowey Dóbr Milna za Czas od dnia 25go Marca do 1go Kwietnia 1849.)



między 1 a 8 kwietnia 1849

Cieśla Fedko Albański trzymał resztę należnej zapłaty za postawienie chałupy owczarza Podpieniaka - 4 floreny i 15 krajcarów.

(źródło: Rapport No 36. Kassy prowentowey Dóbr Milna za Czas od dnia 1go do 8go Kwietnia 1849.)



między 3 a 10 czerwca 1849

Owczarz Hrynko Podpieniak otrzymał dużą sumę pieniędzy za różne ekwiwalenty. 25 florenów pensji za okres od 1 lutego 1848 do 1 maja 1849. Na buty nowe i podszycie za dwa lata - 11 florenów i 20 krajcarów. Za 62 arszynów płótna konopnego za dwa lata, licząc po 21 krajcarów za arszyn - 21 florenów i 42 krajcary. Za 10 arszynów "czynowacizny" na płótniankę za dwa lata, licząc po 25 krajcarów za arszyn - razem 4 floreny i 10 krajcarów. Na kożuch za dwa lata - 13 florenów i 45 krajcarów.

(źródło: Rapport No 45. Kassy prowentowey Dóbr Milna za Czas od dnia 3go do 10go Czerwca 1849.)



między 17 a 24 czerwca 1849

Owczarz Podpieniak otrzymał 2 floreny "strawnego" za jakąś podróż służbową w interesie dominium.

(źródło: Rapport No 47. Kassy prowentowey Dóbr Milna za czas od dnia 17go do 24go Czerwca 1849.)



między 4 a 11 listopada 1849

Owczarz Podpieniak otrzymał półroczną pensję do 1 listopada 1849 - 10 florenów.

(źródło: Rapport No 67. Kassy prowentowey Dóbr Milna za czas od dnia 4go do 11go Września 1849.)



8 listopada 1849

"Owczarza tutejszego tej niedzieli ślub - przypominam Panu Komisarzowi o łaskawe przesłanie jego metryki."

(źródło: list sędziego z Milna, Leona Zawałkiewicza, do Ludwika Zawałkiewicza, plenipotenta dóbr Medyckich, datowany Milno 8 listopada 1849.)



23 listopada 1849

"Podpieniak już się ożenił i metrykę otrzymał."

(źródło: list sędziego z Milna, Leona Zawałkiewicza, do Ludwika Zawałkiewicza, plenipotenta dóbr Medyckich, datowany Milno 23 listopada 1849.)



między 9 a 16 grudnia

Owczarz Podpieniak był wyprawiony w nietypowej misji - bo do Sasowa po dwie rury do gorzelni, w towarzystwie furmana. Podróż w obie strony zajęła im dwa dni, bo na tyleż otrzymali peniądze, tak zwane "viales" - łącznie 2 floreny i 40 krajcarów.

(źródło: Rapport No 72. Kassy prowentowey Dóbr Milna za czas od dnia 9go do 16go Grudnia 1849.)




Rok 1850



między 14 a 21 lipca 1850

Owczarz Podpieniak wraz furmanem wyruszyli z transportem wełny i miodu do Medyki. Na drogę otrzymali 30 florenów i 45 krajcarów.

(źródło: Rapport No 29. Kassy prowentowey Dóbr Milna za Czas od 14go do 21go Lipca 1850.)



między 11 a 18 sierpnia 1850

Owczarz Podpieniak powrócił z podróży do Medyki. Przy wyrachowaniu się z kasy majątku Milno zwrócono mu resztę wydanych w podróży powrotnej pieniędzy - 24 floreny i 47 krajcarów. To bardzo ciekawa informacja, z której wynika, że Podpieniak płacił w drodze własnymi pieniędzmi, czyli musiał je mieć przy sobie, i to całkiem niemałą sumę - więcej niż jego roczne zarobki. Jako główny owczarz w Milnie, bez ekwiwalentów na buty i ubranie, zarabiał tylko 20 florenów rocznie.

(źródło: Rapport No 33. Kassy prowentowey Dóbr Milna za Czas od 11go do 18go Sierpnia 1850.)




Rok 1851

między 6 a 13 kwietnia 1851 roku

Leśniczy Hellebrand, owczarz Podpieniak i pięciu fornalów pojechało z pierwszym kursem do Tarnopola po zakup 120 korcy owsa u kupca Ebermana. Wypłacono im na drogę 5 florenów "viales". Z drugim kursem (być może po resztę tego owsa?) pojechali już tylko leśniczy z Podpieniakiem, pobierając na drogę 2 floreny i 30 krajcarów "viales".

(źródło: Rapport Nro 15. Kassy prowentowey Dóbr Milna za Czas od dnia 6go do 13go Kwietnia 1851.)




Rok 1853

wycinek 1853


(źródło: Gazeta Lwowska. Rok Gazecie 43. Ner 195. Sobota 27. Sierpnia 1853.)


Komentarze
Brak komentarzy.
Dodaj komentarz
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
Copyright ©Grupa Przyjaciół Milna. Wykonanie: Remek Paduch & Kazimierz Dajczak 2008-2018